sana nga..

haay..

matagal rin akong hindi makakpagblog.. xempre dormer ako eh.. duh!

well..ganyan talaga ang buhay.. maraming problema..maraming kaylangang harapin pero parang nagun. sa tingin ko ay hindi na kinakaya ng powers ko yung mga bininigay sa aking mga pagsubok ni Lord.. Oo nga, kadalasan ay sinasabi nila na hindi naman ibibigay sa iyo ang problemang iyan kung hindi mo kakayanin.. naniniwala rin naman ako na malalampasan ko rin ito pero for now, sobrang nahihirapan na ako..

teka.. ano nga ba muna yang problemang yan..

o eto.. tignan nyo kung hindi malaking problema ito..

una kasi, sa isang bestfriend ko lang ako nagkakaproblema..matagal na yon, actually may pic pa nga xa sa isa kong blog entry.. nakakapag-usap pa naman kami before, super minimal pero at least nag-uusap pa rin kami.. nasasaktan ako kapag umiiwas xa kasi nga naman kung ikaw ung taong gusto ng makipagbati, gusto ng makapagbago tapis iiwasan ka.. di ba napakasakit non?.. meron din akong taong pinasalamatan dun sa blog entry na un.. xa ung person na kasama ko nung mga tyms na sobrang down ako dahil dun sa bestfriend ko.. sabi nya, okei lang daw yun.. let time pass by at tutulungan daw nya ako na magbago..

masaya na ang buhay.. kahit paano ay nasasanay na rin ako na wala sa tabi ko ung bestfriend ko pero ung problema ay wala pa roon.. umabot sa point na hindi na kami nag-uusap.. pati ung nanay naming magkakapatid (janella, charice,kam-kam at ako).. hindi na rin ako kinakausap..
doon na ako halos magbreakdowm sa sobrang sakit..

one tym.. magpaparaktis kami ng paskorus.. nakaupo lang ako sa isang tabi, naghihintay ng signal kung kela kami kakanta tapos bigla na lang bumugso yung luha ko ng hindi ko nalalaman, hindo ko na rin napigilan ung sarili ko na umiyak kasi may karapatan naman ako eh.. nasasaktan ako.. sa sobrang sakit ay wala na akong paki-alam kahit na makita ako ng ibang tao na mukhang
tanga dun at humahagulgol..

huhuhu..

huhuhu..

huhuhu..

ilang araw na rin akong umiiyak dahil ito.. kung mpapansin nyo sa iba pang entries.. pilit akong nagsosori sa mga tao dahil iniisp ko na marami na akong nasasaktan.. totoo pala un.. nag-pile up na lahat ng ginagawa ko hanggang sa pagkakataon iniwan na lang ako ng mga akibigan ko sa ere kung kailan nagsisimula na akong magbago..

sabi nila selfish raw ako..bully..ako na nga lang daw hihingi ng favor ako pa ung nambabara at nagagalit..self-centered..INSENSITIVE.. wala na daw akong ibang binggit kung ung mga toot ko na hindi man lang ako kikakausap.. malakas daw ako manghatak sa kung saansaan kahit ayaw naman nila..pasama ako ng pasama sa kung saan ako pupunta..at hindi man lang daw ako marunong magpasalamat.. nagagalit rin sila sa akin dahil katxt ko ung dati kong toot. wala na raw akong panahong makinig sa kanila dahil puro na lang ako yung binibida ko.. puro na lang ung mga toot ko na hindi naman raw karapat-dapat sa ganoong kabigat na atensyon..
inaamin ko.. ako yung mali.. nasa akin ung mali at wala akong karapatang magalit pero sana naman itigil na nila ito.. kung kailan ako nagbago saka nila ako iniwan.. nung araw mismo na hindi nila ako kinausap ay nagawa kong hindi banggitin kahit isang beses man lang ung pangalan ng toot ko.. or kait ung mga codemanes ko sa kanya.. wala.. never rin ako nanghingi ng favor kahit kanino.. nener rin ako nagpasama sa kahit kanino nung raw na iyon at nung mga sumunod pang araw..

sobrang sakit..

sobrang hirap..

sa likod mg mga msasayang mukha na ipinapakita ko sa inyo.. hindi ko akalain ng pwede pala akng masaktan ng ganun-ganon na lang..

may tym pa nga eh..isang gabi.. nandun lang ako, mag-isa sa kwarto kasi roomates ko sila tapos lahat sila iniwan ako run.. naka 10 rosaries ako habang umiiyak.. hanggang sa ngayon ay pinapasa-Diyos ko na lang ang lahat.. mas lalo pang lumalakas ung pananalig ko sa Kanya.. ginawa ko na kasi ang lahat ng kaya kong gawin pinilt ko na silang kausapin.. pero umiiwas nga sila di ba?.. binigyan ko na rin sila ng sulat pero wala pa rin nagbago..

sana matapos na ito lahat..

salamat dun sa mga taong tumutulong na pasayahin ulit ung dating ako.. dun sa mga nakakakita sa akin.. ang galing ko maging plastik no???sk kasi eh.. magaling umarte.. isipin nyo na lang mas magandanf makita ng ato nga masaya ka kesa ung malungkot ka di ba?.. kung wala ang adelfa.. hindi ko na alam kung pano pa ako makakasurvive nito.. kahit lam ko rin na maraming naiinis sa akin, salamat na rin po.. ang galing nyo ring plastik! ^_^

pero totoo..tnx talga sa lhat ng mga taong tumutulong na makalimutan ko kahit sandali ung mga problema ko.. kay sarah, angel, angelika, zim, edineille, maan, dea, jape, marianne, janella, charice, kam-kam, max, sa mga 09 na sina.. dianne, cherry, dondon, sa mga kasama ko sa sk nung saturday.. si gian, si regina, patricia, ate janelle, kuya henson, rj, bonggi (sori di ko xa kilala eh..), karen, korni (ervin yata ng jade..un kasi tawag nila sa iyo eh),paeng, pati na rin kay kuya nico..

mahaba-haba itong blog entry na ito..

matagal ko ring pinag-isipan mga isusulat ko dito..
un lang..

MANOOD KAYO BATOK PLAY HA!! SA WEDNESDAY>>4:30>>BACKLOBBY!!