what the fudge! oh shoot!

wawww!!!!

blog ulet!!!! super namimiss ko na ang internet... hehe... u dont wanna know kung
anong nangyari pero ewan..basta magulo ako!

weee! adik ako sa blogskin.. gumagawa ako ng bllogskin of my own.. as in ung
sakin talaga ipapangalan, wahoo! hanep talaga.. basta may hang-over pa rin ako
sa pag-eedit ng mga blogskin na nakukuha ko.. si dondon lang ata nakakita
nung original na "fairytale to happen" blogskin ko na hindi ko mailagay.. inedit ko
xa para mmaganda tapos aion.. eto na xa! gusto ko kasi talaga yung firytale
thingies kasi isip bata ako.. as in super parang ewan na kahit sarili ko hindi ko
maintindihan.. wahahaha! nakainis nga lang kasi ung blogger nav bar. may
natatakpan na part ng image yung navbar tapos ung nakasulat dun..."and we
lived happily ever after.." hehe.. nawala yun kasi tanakpan ng nav bar.
dami ko ng days na sinayang dito sa "bahay ni kuya".. hehe.. nandito kasi ung
mga "kuya ko. wow. di na dot-dot, dot na lang. ewan. ot lang po talaga.

napapansin ko lang super tumaba ako ngayong vacation, kasi halos minu-minuto
ata ay kumakain ko (sagana kasi sa pagkain ung bahay ng tita ko!) nood lang ng
nood ng tv kasi ung internet connection medyo nagloloko. na-adik ulit ako sa
kung ano-anong pag kain na masarap. hehehe! pandesal na may kespo o kaya
sandwich spread! siguro nakaka-10 pandesal ako sa isang araw dito. ang grabe
talaga ay yung pagka-adik ko sa "strawberry preserves! yung isang garapon ng
strawberry preserves ay naubos ko ng 2 days lang! sobrang tamis nun kaso dahil
gusto ko talaga ay hindi ko tinatantanan. algeb portfolio on the go! wahaha!
miss na miss ko na talaga ang pisay. ewan ko kung bakit ganito ung feeling pero
kasi last year hindi ko namn na-miss ung pisay. hmmm.. alam ko na.. siguro
kasi ngayon malungkot ako at sa pisay lamang ako nagiging masaya. grabe! ung
term ko nga ay "nangungulila" hindi ko na mga maabutan ung gusto kong
maabutan sa ym tapos hindi ko pa xa nakikita. nalulunkot talaga ako. bwisit pa
yung kapatid ko dahil sinulatan nya ng bolpen yung gitara ko. nag-guilty nga ako
kasi hindi ako maingat sa gitara ko, puro gasgas na xa tapos ung pick-up ng
tunog sa nay dulo nung gitar ay napasok sa loob. basta un ung sinasaksak ng
thingy para maging "electric" ung gitara ko, nalalagay sa amplifier or speaker. so
ngayon may butas na yung gitara ko.

yeyyy! kaya ko na yung intro ng 214! wee. nagpaturo ako sa mga pro-ness kong
pinsan kasi ganun. natutugtog ko na rin ng tama yung mga ibang kanta na hindi
ko matugtog ng maayos dati. waw! ang laki na ng improvement ko! ang laki na
rin ng itinaba ko! hehehe! basta kyut pa rin ako.

simbang gabi! woah! asteeg talaga. nakakonsiyensya ung pari kaya nagdecide
na ulit akong "mas magpakabait pa".. pero na-realize ko god-fearing pala talaga
ako. ewan.wierd lang talga. masasabi ko lang. maramng nagbago sa buhayko
nitong mga nakaraang buwan. marami akong na-realize sa sarili ko lalong lalo na
sa mga kamalian ko na nakakasakit na pala ako ng ibang tao dahil sa mga
pnaggagawa ko. wish ko nga sana madala na ako para wala ng masaktan ng
dahil sa akin pauli-ulit ko na lang sinasabi ang mga bagay na ito pero ganun
talaga.

uhm.. balik sa lageb portfolio. nilagay ko dun ung story ng buhay ko nung elem,
ung sa part na "the gauss in me".. [unti-unting mararating, kalangitan at bituin..
nanood po ng jewel in the palace] e2 xa.."As the years pass, the pattern just
goes on but the different thing this time was the fact that I was winning. Actually,
“we” were winning, all the people that supported teammates and I. In Grade II, I
have reached the farthest level during my elementary years. We reached the part
where we had to compete with other schools including private schools from all
over the National Capital Region. It was very overwhelming. Most of the names of
the schools were saints and there was even Ateneo and La Salle. While we were
looking around the place, La Immaculada Concepcion College in Pasig, we came
over a group of students talking to each other and we heard them say, ”Ano ba
yan? Bakit may public school? San ba galing yan?” Those students were
referring to us. Of course, it felt bad but then it seemed to be like a push for our
team to show those kids that we can overcome them even if we are from a public
school. Luckily, we ranked seventh out of the sixteen schools."

un lang..

baboosh!